WEEK 6: WAAROM IK LIEVER NIEMAND ZIE NADAT IK NAAR DE KAPPER BEN GEWEEST

 

Gemiddeld gezien ging ik in de afgelopen jaren zo’n 2x per jaar naar de kapper. Ik heb – of eigenlijk had, ja dat lees je zo! – erg lang haar en dus liet ik het vaak alleen even goed bijknippen zodat het weer netjes was en dan kon ik er weer een paar maanden tegenaan. Al een paar weken was ik mijn, wel heel lang geworden, haar zat. Door de zwangerschapshormonen was het ook niet meer wat het ooit was, want inmiddels had ik droog, dood en eeeenorm knoperig haar. Het zag er gewoon niet meer goed, gezond en verzorgd uit. Dus. Tijd voor de schaar dan maar. Ik besloot dat er dit keer dan ook maar een goed stuk af moest – iets dat ik eens in de paar jaar doe. En dan komen we nu bij een stuk, waarbij ik iets zal delen over mijzelf. Ik ben trouwens heel benieuwd of er ook anderen zijn die hier net zoveel ‘last’ van hebben als ik!

Oke, komt ‘ie. Als ik iets écht nieuws heb, dan moet ik zó wennen aan mijzelf, dat ik die dag (en soms ook de dag erna) liever helemaal niemand meer zie en dus ook liever de deur niet meer uitga. In sommige gevallen duurt het nog langer, maar dan ontkom je er vaak niet meer aan door afspraken, werk en dergelijke. En even voor de duidelijkheid: ik heb dit alleen bij – voor mij – grote, uiterlijke veranderingen, dus bijvoorbeeld wanneer ik jaren geen jurk of rok meer heb gedragen en die dan weer draag, wanneer ik een flink stuk van mijn haar laat knippen, wanneer ik mijn haar heel anders doe (ik draag het vrijwel altijd los), type kleding draag die ik normaal niet draag (andere stijl bijvoorbeeld), make up draag die ik anders nooit draag, en zo zijn er nog wel wat situaties geweest. Het is dus niet zo dat ik mij bij een puistje of plekje niet meer durf te vertonen. Je zult je misschien afvragen of het onzekerheid is, maar ik geloof niet dat dat het is (heb ik wel over nagedacht). Het is gewoon echt zo dat ik enorm moet wennen aan mijzelf en even niet helemaal comfortabel met mijzelf ben, waardoor ik ook niet goed ontspannen en comfortabel bij anderen ben. Alsof het één grote prikkel is, die mij dan continu dwarszit.


Deze week ben ik dankbaar voor..

  • .. café's/restaurants die niet meewerken aan het uitsluiten van een deel van de maatschappij, door je QR-code niet te vragen en/of te scannen (wij zaten zaterdag bij zo'n tent).
  • .. spontaan met familieleden een drankje doen, die we onverwacht tegenkwamen in de stad.
  • .. dat het hele schema met taakverdelingen ook deze week weer werkte! zie Dagboekblog Week 5

Foto van de week

Elke week plaats ik een 'Foto van de week', waarbij ik een foto uit die week plaats. Soms alleen een foto, soms met wat tekst erbij.

Deze foto is een twee-in-een. Ik met meer dan de helft van mn haar eraf, en Benjamin's eerste keer naar een café/restaurant, haha! (Waar later ook nog spontaan familieleden bij aanschoven)

 

hanna-agteres-dagboekblog-week-6

< WEEK 5                       WEEK 7 >

HuishoudenHuishouden
Sale / Solden 2021Sale / Solden 2021